Indian Shores

Perry, Crystal River en Clearwater... 13, 14 en 15 september

Zo, nu maar eens even verder met het blog. Het internet was de laatste dagen niet iets om over naar huis te schrijven.  Nu hebben we een goede verbinding dus als het goed is moet het allemaal gaan lukken.  Vanuit Panama City zijn we naar Perry gereden. Niet zo'n spectaculair plaatsje maar we moesten toch ergens in het binnenland overnachten en dit was een van de beste opties. We hebben overnacht in Econolog Inn in Perry. Aardige mensen alleen het hotel was niet bijzonder. Oud, beetje slecht onderhouden. Het bed was wel goed. Toen we 's ochtends naar het ontbijt gingen begon het al goed; de koffie was op. Er was ook een duits stel van onze leeftijd die ook tot die conclusie waren gekomen.  Toen de dame, die het onbijt verzorgde eraan kwam, ging ze meteen nieuwe koffie zetten. Ondertussen deed ik een broodje in de toaster. Ries besloot maar vast een wafel in het ijzer te maken en de Duitse meneer deed ook nog even een broodje in de toaster.  Pats!! De stoppen erdoor!! Dat kon het dus allemaal niet aan. Weer doorgegeven dat de stroom er af was. Even later weer hetzelfde, ondanks dat het wafelijzer nu uit was. Toen kwam de hotelmanager eraan met een stekkerdoos die op een andere groep zat. He he, de koffie kon weer doorpruttelen. Nou, dan beginnen met het ontbijt.. dachten we... messen waren op! Oeps... juffrouw van het ontbijt kwam er later met messen aan van de manager zelf denk ik. We hadden nu in elk geval roestvrij stalen messen ipv plastic, haha. De duitse man wilde vervolgens boter pakken... was ook op! In plaats daarvan kreeg hij een flesje met vloeibaar boter in de handen gedrukt, wat qua uiterlijk er wel uitzag als een flesje zonnebrandcrème.  We hadden er allemaal ontzettend veel plezier aan. Ondertussen hadden het Duitse stel en wij een geanimeerd gesprek over van alles en nogwat. Later kwam er nog een roemeens meisje/ vrouw binnen waar Ries en ik ook  weer een leuk gesprek mee hebben gehad. Zij gaf ons goede tips waar we naar toe konden gaan op weg naar Crystal River. Al met al hebben we ondanks het niet zo goede ontbijt de hele vakantie nog niet zo'n leuk begin van de ochtend gehad.
Eindelijk onderweg naar Crystal River zijn we op advies van de Roemeense naar het " Rainbow Springs Statepark" gereden. En het was prachtig! Ontzettend helder water, mooie watervalletjes, een prachtig blauwe rivier waar je kon zwemmen en kajakken. Het was dat we onze zwemspullen niet voor het grijpen hadden en je je daar niet kon omkleden. Anders was ik graag het water in gegaan. En met Richard gaan kajakken. Ik ben wel even met de blote voeten in het water gaan staan en dat was heerlijk verfrissend. Verder was het ontzettend benauwd in het park. Ik werd er raar van dus zijn we spijtig genoeg redelijk snel weer vertrokken. We kwamen een half uur later aan in Crystal River. Het hotel was hier beter en het ontbijt ook. Maar niet zo gezellig haha.
Richard zag op de navigatie dat er in de buurt nog een klein stukje strand moest zijn. We wilden graag de zonsondergang op de foto zetten dus zijn we, na gegeten te hebben die kant op gereden. Het was toch nog wel een eindje rijden maar het was het dubbel en dwars waard! We kwamen bij een prachtig strandje waar nog een stuk of wat mensen aan het barbecuen en zwemmen waren. We liepen door het zand. Waar het zand wat nat was waren allemaal hoopjes kruimelig opgedroogd zand. We keken eens goed en toen zag ik het plotseling krioelen van kleine minikreeftjes die zich aan het ingraven waren. Heel interessant maar ik maakte me snel uit de voeten. Terwijl Richard natuurlijk heel kalm alles bleef filmen. We zijn toen door een klein soort van oerwoud naar de pier gelopen, want de zon ging bijna onder! En het was zo mooi! Op de pier nog met een paar locals gepraat. Ook weer erg leuke mensen, iedereen hier is zo vriendelijk en behulpzaam. Echter er is iets wat ze steeds aan ons vragen: " ARE YOU FROM GERMANY??  No, where from HOLLAND!!
Ik heb afgelopen nacht ontzettend goed geslapen.  Ik was gisteravond zo moe dat ik Richard niet onder de douche heb horen komen en ik sliep al toen hij in bed kwam. En dat gebeurt haast nooit! Na een verkwikkende nachtrust zijn we vanmorgen na ons vroege ontbijt naar Clearwater gereden. Waar we nu dus zijn. Ook vandaag zijn we via een mooiere weg naar Clearwater gereden en onderweg nog naar een eilandje geweest waarvan we eerst dachten dat het Honymoon Island was maar waarschijnlijk toch iets anders bleek te zijn. We hebben op de valreep nog even een Mall bezocht. Het was echter al 17.00 uur en de Mall ging om 18.00 uur sluiten.  Toen nog even langs de Walmart. Daar o.a. chickenwings gekocht en die net lekker opgepeuzeld. Vanmiddag hadden we al warm gegeten bij Ihop. Richard heeft net lekker koffie gezet. En nu is jet het al weer 21.40 uur. Met een goed uur doe ik mijn luiken weer dicht. Ik denk dat we hier morgen nog blijven. En dan voor de laatste 3 nachten in ons appartement in India n Shores. Tja.....en dan is de koek weer op....en de kilo's erbij, haha...........

Wakker geworden met 9/11op tv

We werden wakker van de wekker. Ries zette de tv aan en meteen werden we geconfronteerd met de beelden van de brandende two towers. Ik kan me heel goed voorstellen hoor, dat deze verschrikkelijke gebeurtenis nog zo'n  impact heeft. Het is gewoon niet te bevatten, dit drama.
Maar goed, over naar de orde van de dag. Vandaag zijn we na 3 dagen vertrokken uit dit leuke betaalbare hotel. Tenminste,  nu is het betaalbaar. Drie weken eerder hadden we meer dan het dubbele voor dezelfde accommodatie moeten betalen, volgens de receptioniste.  Het  seizoen is voorbij dus zijn de prijzen een stuk naar beneden gegaan en zijn er nog maar weinig toeristen.  Wij vinden het prima! Je hoort ons niet klagen hoor, haha.
We hebben besloten om niet te ver te rijden vandaag want we willen een overnachting doen in Panama city. We checken uit en rijden op ons gemak via de scenic route naar Panama City. We komen weer door o.a. Seeside, waar we onze postcards droppen bij het postkantoor. We rijden verder, stoppen nog een paar keer om van het uitzicht van de zee te genieten en komen dan uiteindelijk aan bij de pier van Panama City Beach. Hier zijn allerlei leuke winkeltjes met eerlijk gezegd allemaal prullaria. We zijn naarstig op zoek naar leuke betaalbare souvenirs maar kunnen niets leuks vinden. We hebben nog wel even maar ik ben bang lieverds dat ik met weinig thuis kom. De kleding hier vind ik persoonlijk ook niet bijzonder. Doet een beetje wibra achtig aan. En de merkkleding vind ik nog niet erg goedkoop. Of ben ik nu een "knieperd"? Hihi. Wel hebben we ons eerste "American icecream" gehad. Speciaal van het geld dat we hadden gekregen van Pa en Ma van der Wal. We hebben de belofte ingelost pa! Haha.
We hebben hier een leuke foto van maar die heeft Ries met zijn fotocamera gemaakt en niet met de telefoon dus die kan ik helaas niet plaatsen.  We hebben ook nog lekker geluncht bij de Subways.  Dit was voor het ijsje. Anders was er van die lunch waarschijnlijk niets gekomen. We hebben hier toch nog wel een tijd rondgelopen.  Om goed 16.30 uur waren we in ons nieuwe hotel. Ik ben toen even een dutje gaan doen vanwege de hoofdpijn. Ruim anderhalf uur later werd ik weer wakker en zijn tegen
19.00 uur nog even naar een Bob Evan restaurant gegaan. Hier hebben we kip met aardappelpuree,  jus en een andere smurrie gehad wat wel lekker was maar er niet zo lekker uitzag. Ries had kipnoedelsoep vooraf, ik een salade. Ries had ijs na en ik fruitsalade die niet rijp was helaas..volgende keer maar ergens anders eten. Het vulde en was verder best te eten. Nu zijn we al een tijdje terug op de hotelkamer. Lekker koffie gedronken en straks nog even wat water of sap. Ik ben alweer geruime tijd met het blog bezig. Dus ik brei er nu een eind aan. Ik weet niet of ik er morgen aan toe kom. Ik zou zeggen, to be continued folks.........

Airforce museum in Pensacola

Dinsdag 10 september zijn we naar Pensacola gereden om het Naval Airforce museum te bezoeken. Na een lekker zelfgebrouwen ontbijtje zijn we vanuit onze koele kamer de hitte ingestapt en weer gauw de auto met airco ingedoken. Ik moest er nu echt niet aan denken om in de prelude te zitten zonder airco! Maar gelukkig rijden we nu eventjes in een mooie mazda 3, alhoewel hij buiten de airco om natuurlijk niet kan tippen aan de prelude (ahum). Het was toch nog verder rijden dan we dachten maar ach, wtf, we hebben vakantie! Toen we aankwamen bij de militaire basis moest Richard zijn rijbewijs laten zien en ik mijn paspoort voor identificatie.  Toen mochten we doorrijden.  Het museum was erg leuk en interessant. Er stonden heel veel vliegtuigen en helikopters,  en met liet zien d.m.v. poppen en atributen uit verschillende oorlogen hoe het ging met bijvoorbeeld verbindingen maken, hoe men zich verdedigde en verschuilde voor de vijand. Er  was zelfs nog een film over het leven in de ruimte in de shuttle.  Het was een heel komisch filmpje. Al met al was het een geslaagde onderneming om hier een kijkje te nemen. Op de terugweg hebben we een stukje sideseeing gedaan, zodat we op plekken kwamen op de basis waar eigenlijk geen gewone burgers kwamen. Maar ach, we kwamen wonder boven wonder op de juiste plaats uit en konden zo onze weg vervolgen. We zijn na een paar stops weer naar ons hotel gereden waar we nogeven lekker geplonst hebben in het zwembad.

Nog maar een keer....

Hallo allemaal,
Toch nog maar 1keer proberen met het blog. Ben er net achter gekomen dat ik foto's die van mijn telefoon af komen wel kan plaatsen. En het typen gaat momenteel nog steeds goed, zonder dat ik een tijd moet wachten voor de woorden komen. Dus stuur ik jullie allemaal weer een mail, hihi. Beter maar niet appen nu want jullie slapen nu als het goed is. We zijn nu in Destin.  Een toeristische plaats in de panhandle. Zo wordt dit stuk van Florida genoemd vanwege de vorm van een handvat van een pan. Ook noemen ze dit the emerald coast vanwege de witte stranden van het lijkt wel poedersuiker, en de blauwe zee. Nou, en het is echt waar hoor! We zijn vandaag aan het strand geweest en het was prachtig! Niets teveel gezegd.  De ontzettend vriendelijke receptioniste heeft ons uitgelegd waar we naar toe moesten rijden. We zijn o.a. naar Santa Rosa beach, Blue Mountainbeach, en Seaside. Dit plaatsje is bekend geworden omdat hier de film "the truman story" is opgenomen met Jim Carrey. Echt heel leuk om allemaal te zien. We zijn regelmatig even de auto uit gestapt om  naar het strand te lopen of lekker ergens wat te drinken en eten. Want ook dat moet natuurlijk dooorgaan. Heerlijk pootje gebaden en verder over het strand gewandeld. Toen, op de terugweg nog even langs de publix om nog wat lekkere broodjes te halen. Ook hebben we nescafe koffie gekocht. w
Het hotel waar we nu zitten heeft namelijk geen voorziening voor koffie op de kamer. Het nabijgelegen Waffelhouse heeft wel koffie maar die was niet zo lekker. We hebben een paar goedkope bekers gekocht en dus de nescafe. En water gekookt in magnetron,   en een heerlijk bakkie koffie. Mmmm. Het ontbijt  bij dit hotel bestaat uit koekjes, koeken en cake. Het ontbijt morgenochtend bestaat dus nu voor ons uit broodjes van de publix met kaas en jam. Is toch iets lekkerder voor de vroege ochtend. Morgen gaan we naar Pensacola. Eens kijken wat daar allemaal te beleven valt.
Ik probeer nog wat foto's te plaatsen.  Hopelijk blijft het op deze manier lukken om toch nog wat van dit blog te maken. Liefs van ons....

Helaas, ik stop met het blog

Ik ben alweer een paar uur  bezig geweest met het blog vanavond.  Foto's willen niet worden geupload, en ik moet steeds heel lang  wachten voor ik mijn getypte woorden zie verschijnen waardoor ik regelmatig in de war kom en fouten maak. Ik ben het ondertussen zo gigantisch zat geworden dat ik stop met het blog. Ik zal een aantal vanjullie wel appen. Misschien wel een groepsapp met wat van onze avonturen.  Ik vind het heel jammer dat ik ga stoppen maar ik word er zo heel erg sjaggie van! Bedankt voor alle reacties tot zover. Groetjes van ons. Xxx

Naar Lake City

Na een goede nachtrust in een toch ietwat teleurstellende accommodatie vanwege een vieze muffe geur en het slechte internet zijn we na het ontbijt vertrokken richting Lake City. Om op het ontbijt terug te komen;  Dit was bij het naastgelegen Dennie's. We kregen van het hotel vouchers voor een tegoed van $3, 50 p.p.  We hebben allebei pancakes besteld met banaan en pecannoten, ahornsiroop en daarbij turkeybacon en scrambled white egg. Dit was zo ongeveer het simpelste wat op de menukaart stond. Verder kregen we een enorme beker koffie die nadat er een paar slokken koffie uit waren steeds weer werd bijgevuld.  En ons ontbijt bleek nog een hele berg te zijn wat ik echt niet op kon! Ries eet altijd netjes zijn bord leeg zoals zijn moeder hem geleerd heeft dus hij heeft het met moeite naar binnen gewerkt. Het was trouwens heel lekker! Gelukkig leest mijn diëtiste dit blog niet. Lol.
We kwamen tegen 13.45 uur aan in Lake City. We hebben ingecheckt in ons huidige hotel: The Red Roof Inn. De receptioniste was erg vriendelijk. En: onze kamer is erg netjes, ruikt fris en we hebben zeer goed bereik met internet! Dus we zijn tot nu toe zeer tevreden. Na een lekker bakkie koffie op onze kamer zijn we Lake City een beetje gaan verkennen. Er was een kleine mall met een J.C. Penny's en o.a. een Belk. Twee warenhuizen met hoofdzakelijk kleding, assesoires en sierraden. Een behoorlijke tijd daar rondgelopen. Op het laatst een restaurant opgezocht. Het is geworden: The ole house. Een soort van wild west restaurant, net zoiets als "Cracker Barrel". Met een 'all you can eat' concept. Het was een buffet met van allerlei salades, vlees en vis. Gebakken aardappelen,  puree, sweet potatoes (niet lekker) rijst, pasta noem maar op. En dan ook nog een dessert gedeelte. Ook hier werd je glas steeds bijgevuld. We hebben heerlijk gegeten voor weinig geld. Maar we hebben lang niet zoveel naar binnen gewerkt dan het gezelschap om ons heen. Tijdens ons bezoek aldaar is het buiten flink tekeer gegaan met regen en onweer. Ook nu onweert het. Ik ga nu mijn relaas beëindigen en probeer zo wat foto's te plaatsen. Het typen op de tablet vergt erg veel geduld .  Ook krijg ik al gauw last van mijn nek. Elk woord dat ik typ heeft een tijdje nodig om te verschijnen. Ik word er een beetje sjaggie van. Maar ik wacht nog ff met uit het raam gooien hoor.....

Kennedy Space Center (5 september)

Wat heb ik ontzettend lekker geslapen! Ries is wel een paar keer wakker geweest maar ik 1x en toen moest ik natuurlijk even plassen. Toen om half 8 de wekker afliep waren we fris en fruitig en om goed half 9 hebben we best wel een lekker ontbijt genuttigd bij ons "Best Western" hotel. Om half 10 zaten we in onze mooie Mazda 3 compact car en zijn richting Kennedy Space Center gereden. Eerst nog even in Titusville een hotel geboekt namelijk " Ramada inn en suites Kennedy space center". Tot nu toe niet zo'n goede keus; het ruikt muf en als je net de hotelkamer binnen komt stinkt het zelfs. Wilden er eerst wat van zeggen maar ach, het is maar 1 nachtje. Verder is Wifi verschrikkelijk! Jullie willen niet weten hoe lang ik al bezig ben met dit en het vorige bericht!
Maar goed, verder over ons bezoek aan KSC. Natuurlijk waren we hier 3 jaar geleden ook geweest. Maar deze keer vonden we het allebei nog leuker.  En dat kwam omdat nu de echte spaceshuttle "Atlantis" daar hing! Zoals de Amerikanen dit presenteerden; ; In  1 woord GEWELDIG!  Ik ben normaal niet zo van de spaceshuttles enzo. Vind het wel leuk maar niet zoals Richard. Maar voordat je de Atlantis zag kwam je eerst in een ruimte waar je een korte film zag hoe de spaceshuttle ontwikkeld is en wat er allemaal aan vooraf is gegaan. Daarna moest iedereen een andere ruimte inlopen. Daar leek het alsof je naar een lancering stond te kijken,  inclusief al het lawaai. Je ziet de Atlantis de lucht in gaan en op een zeker ogenblik zie je door een glazen wand de Atlantis staan die zoals de Amerikanen zo mooi weten te vertellen " Back at home" is. Door de indrukwekkende muziek, het mooie verhaal en de beelden en op het laatst het openen van de deuren om de "Atlantis" in volle glorie te zien, springen de tranen me in de ogen en moet ik hevig slikken. Ook Ries is ontroerd.  Even later loopt hij met een verrukt gezicht foto's te nemen van de shuttle. Ik vind het echt prachtig dat hij zo geniet! We lopen nog behoorlijk lang rond te kijken. En we doen nog even een simulatie van een lancering wat erg leuk is en niet eng, haha. Na nog heel lang bij twee giftshops te zijn geweest en enkele artikelen rijker en dollars armer, gaan we nog 'even' langs de Walmart waar we ook weer lekker een tijd rond   sjouwen. Dan weer bepakt en bezakt naar het hotel met lekkere broodjes die we met een lekker bakkie koffie opeten. Dit was het verslag van gisteren en vandaag. Ondertussen wil ik de tablet wel haast het raam uitgooien! !! Wat een ontzettend buitengewoon vervelend rotding! En wat een kl*** internetverbinding!!!! Hopelijk gaat het morgen beter! !

Eerst maar even een nachtje slapen, hihi